İz

Verse 1: Sıkıntımı hiç anlatmazsam patlıycak gibiyim Psikoterapi aşamasından sonra dostum hiç de iyi değilim Bilemediğin bir sebepten yok olmuşsan sen de Aslında fazlasıyla sebep var benim hala bilmediğim Yeniden karalıyorum hafızamı bu yüzdeen, İstiyorsan geçmişimi gözlerimden izlee Kırmızı değilseler, tabii ben de öyle (hahhaa) Bu yıkıcı aşkı silememiştim, kolay vermem öyle Kalbimde bir keçinin inadı, Bilinç altımda beslenen bir azrail senaryosu Karnımda asrın ağrısı, her an sızı ! Bir an sızıp rüyalarımdan gelmen tek can hırsızım Kararsızım bu yüzden bu kabus bi bitmek bilmedi Sanıyosun ki sevgilinle ne yaptığını görmedim Beni görmeyin, ki mümkün değil lakin hala ölmedim Kadehte dudak izin, vicdanında yanan his benim Nakarat: Düşünüp durdukça yanar canım Bu yokluk yakar benimle yanar yanında kalan Ve asar surat kader, aşar boyumu Kalbimde derinleşti bu iz seçemiyom sonumu Bu kaderin bir oyunu Benden gitsen dahi gitmemen aklımdan ! Ve hala yok olmuşken yitmemek kahrımdan Her bir kahrım için binlerce ahım var Verse 2: Elimden bir kalp aldın ve bir kahpe verdin Ben koyu kırmızıyım, sen açık kahve rengi Bu muydu aşk dediğin , yarım kalmış; Bir adam ve renksiz dünyasıyla yüzleşmeye, ne dersin? Bende fazlası var, itiraf edemediğim Son bir kez konuşmak ilaçlardan daha yeterli Bunu anladığım günden beri umudum yitti Sağır bir haziran odama çığlıklar getirdi ! Gözlerin buğulanmış sanmıştım yanlıştı Aynıydın, 40 gün sonra başka birinin arzusu Kabustu diye uyandım ve gerçekten baktığımda; Kabuslarım başımdaydı gerçeği kan kustum Buzlaşmış ellerin çok farklı Geleceğimin içinde binalar yıkılmış, Benden giderken yürüdüğün iz aynı Bu yüzden peşindeyim, yani senle aynıyım ! Nakarat: Düşünüp durdukça yanar canım Bu yokluk yakar benimle yanar yanında kalan Ve asar surat kader, aşar boyumu Kalbimde derinleşti bu iz seçemiyom sonumu Bu kaderin bir oyunu Benden gitsen dahi gitmemen aklımdan ! Ve hala yok olmuşken yitmemek kahrımdan Her bir kahrım için binlerce ahım var