Mahrur

Verse 1: Depresyonda bi ben varım, zaman geçmez ki; kal yarım Ümitsiz bu yeni bi akşam dilemiyorum bak yarın Özlemden aç karın, bu palavraları yapmayın (lan!) Düştüm ve kalktım lakin, düşümde kalkmadım Ben aynımıyım ? bilmiyorum , ilk fırsatta yazdım Kalbimde koca bi pas var şimdi gözyaşlarım kazdı Olamıyosun kızım sende elindekine razı Kaçıncı aydır yokluğuna gösterdim tevazu ? Ben artı bir dünya içinde kocaman eksiyim Ben yeni bi piçin yanındayken fazlasıyla eskiyim Ben 13 aydır sor geceye, gündüzden eksiğim Ben hala aksiyim ve tersim , ben hala bendeyim Hissetmek için yürek varsa biraz derde in Duyuyo gibiyim çığlıklarını, her sabah : 'nerdeyim” ? İnsanlar takma diyor, bi akıl vermeyin Bilakis istiyom takmayıp artık beynimi delmeyi Nakarat x2: Dur yerinde, bak aklım neyde mahkum? Sessizlikten geberiyom ve içimi açtım al duy Bu denli mahrur, kırık kalbim malum Mutluluğuma düşman halin, bedenlerde saf tut Verse 2: Kulağımda onunla söyleştiğin fısıltılar falanlar Bedenim yat-kalk-sürün lakin ruhum tren garında Kafamda gerçekçiliğe dair ne kalmışsa kalmış, Yaşamak için çaba veriyom 6 senelik yalanla Bu kez aşk dediğin farklı yataklarda, bitti Sıkıldım çok deşildikçe aynı yarayı kapatmaktan Son zerreleri bunlar, silincek yavaş yavaş Ruhumdan giden her bir parça 'kahpe” gideni aratmakta Nakarat x2: Dur yerinde, bak aklım neyde mahkum? Sessizlikten geberiyom ve içimi açtım al duy Bu denli mahrur, kırık kalbim malum Mutluluğuma düşman halin, bedenlerde saf tut