Yazdıklarım Yansın (Ft. Monus)

Yılmaztürk Verse: Git, karanlık yalnızlığımın elçisi Yorgunluk gözlerime kurulmuş gecenin pençesi Uykumu paramparça etse dahi nasıl bir mihrimahsın ki düşüp kalkıp dua ederim güneş gelmesin Tutulmuş ayaklar, yalanlar dayatma Yüzün varken tevazu gösteremem hayata Dönüp dolaştığım aynı nokta bugün yarın hergün bulandığım yolun yani aşk daha da saçma İçkiye bulandım, bugün canım sıkkın Ayrı birine hislerini yok edemez hırsım Gözlerini aradığım tüm şişelerin dibindeyim Eskimeyen cümlelerim bırak bende kalsın Beni ben eden her şeyimi çaldın git Hayallerimi gözardı et yazdıklarım yansın Aşk kafanı döndürür tüm yalanlar cilası Kalbim yarım bıraktığın cinayetin komasında kaldı Nakarat: Bu aşk haram, için dışın yalan Senin yaşattığın güzel şey yok hepsi zarar ziyan Hayallerimi yok ettin lan, beceriyorsan utan Hayata bu gün benim gözlerimden uyan Tat bu gün benimle gelip şu kör sefilliği Etrafta güzel olan ne varsa da görememekteyiz Kahredecek bütün ahlarım ölmeden seni Bu veda, bu yolun sonu, dinmeden deniz