Gel Gör Ki

Sen gidersen bu şehirden Ayrılık üstüne siner Sızım yükselir derinden Mesafemiz uzar gider Gel gör ki çok pişmanım Gel gör ki perişanım Yaralarım durmaz kanar Ateşlerde yanarım Yar sırtını döndüğün anda Tebessüm haram yüzüme Kanım inler damarımda Çiğnenir yazık gönlüme Gel gör ki çok pişmanım Gel gör ki perişanım Yaralarım durmaz kanar Ateşlerde yanarım Yunus karabulut – pervane şiirinden Kim öğretti bize seveni sevgisizlikle cezanlandırmayı Bir yok oluştan fotoğraf gülümsemesi yaratmayı Sahi sevilmek tanımadığın bir yürekte Yok eder mi sevgini içinde Herkes sevdiği kadar sevilmez Herkes sevildiği kadar severmiş Yaptıkların para etmez Yapmadıkların biletini kesermiş Ne yapsan ne etsen de insan değişmez Aşk uğruna kimse kendinden vazgeçmezmiş Gülse de acı çekse de dönmezmiş.