Hüsran 2

Nakarat: Hüsran taşınmaz bir yük Sırtladım bilki bu sadece kendime Hüsran kalkamam ki ben Gitmez ayaklarım bu yükle belkide Hüsran yardım eden yok Dünkü dostlarım bugün terkeder Hüsran şuan nerdeler Hüsran tuhaf bir kader Hüsran yarınım yok Unutsan artık beni Alabora hayalin hüsran gemin Zayi bu hayata tutsak biri Hüsran zararın çok Gidersin sandık seni Boş yere nefesimi israf edin Ama korkutamazdınız asla beni Buda hüsranların sonuncusu Peki kim bu hayatın sorumlusu Tabi ben gerekenlere kafi dedik Birikenleri kendime kendim edip Neyi buldum sadece sendeledim Rehin oldum bu şehre sen demedim Senin olduğun bi şarkı söylemedim ki Ben neden bu şarkılar öyle derin Hiç sönmemeliydi bu fezada yangın Öyle tutuştum keza dayandım Ne sandın hayatım pamuk ipliğinde Umut ve hüznümü hesaplayandım Bir yanlış biri yalnız Hislerim başkasının değil artık Sahte suratlara biz pek inandık Hüsran bu sahneden çekil artık Ben devir aldım buruk vedaları Duyduğun zayinin güruh nidaları Bin ukte kaldı bu cahimi ateşte Kim yanacak diye hislenip ağlarım Sistemin ağları ördü bu kenti Ben hep yanılmış bi mağdurum belki Ben hiçbişey istemem arkadaş sadece Nankör bir insan olma yeterki Hiç olmuyor telkin yanılgılar Vede zihnimde maziden kalıntı var Yıllar boyu dostlarım zehirli Yılanlar misali koynumda barındılar Siz yanılgılar gibi geçerdiniz Vede nifak tohumları biçerdiniz Bıraktım herşeyim sizin olsun Hüsranımın şerefine içersiniz Nakarat: Hüsran taşınmaz bir yük Sırtladım bilki bu sadece kendime Hüsran kalkamam ki ben Gitmez ayaklarım bu yükle belkide Hüsran yardım eden yok Dünkü dostlarım bugün terkeder Hüsran şuan nerdeler Hüsran tuhaf bir kader Hüsran yarınım yok Unutsan artık beni Alabora hayalin hüsran gemin Zayi bu hayata tutsak biri Hüsran zararın çok Gidersin sandık seni Boş yere nefesimi israf edin Ama korkutamazdınız asla beni