Manidar

Zahiri bir efkar anlaşılır telafuzumdan Ve ruhun mübaşeret yalnızlığın tayakuzunda Bu rüya bozulmaz sanarsın keza hakikat barındıran Şu nahiyem bi esaretin taaruzunda Zamanla duyguların yangın olup söndüğü dertler Çıkart o insanlığını kahpeliğin gömdüğü yerden Bi zafer bekleme bu gerçekliğin gördüğün belli Kaderin ağlarını perçinleyip ördüğü bendim Ve kendi yalan dünyanda sen var et gerçeklerini Bir köpek gibi kopardım saadet zincirlerimi Geçir bütün tutkularına ihanet pençeni Gıbabında heyula sandığın kıyamet sence ne Bir son değil bencede eminim varlığım payidar Gör şu vebalimin arafında kaldığın aşikar Hemde müebbete tutsak gibi metahet aşina Bütün haksızlıklar eşlik eder adalet şarkına Nakarat: Bugün her şey garip ve bir o kadar manidar Gelecek kaygısı sardı beni galiba Büyüdükçe anlıyorum san Hayatın yükünü ve dertlerini sırtlıyor insan Bu kervan gider gelir hüsran bulur döndüğümde Hangi saray sahibinin gözü var bu çöplüğümde Hangi ordu bir hicrana yenişmiştir Bütün inançlarını yalan bu toprağa gömdüğünde Tükenmişliğin ıslıkları çıkar dilimizden Ve intikatamla beslenirsin esaretle ezilirken Sevebilmek zor yeniden İçinde maziden bıraktığın o fahişeler gezinirken Sen yalanın sarhoşun dergahından atıldın Çünkü ruhun bir kadının güzelliğine kapıldı Bizler masumiyet denizinde yüzerken O menfaatçi insanların oltalarına takıldık Atılıp kendimi götürmüşüm sevdiğim bi yere Tükürmüşüm zengiliğine Sana kendime anlatmaya yetmiyor bu yer Manevi eksiklikten inandık biz sevdim diyene Nakarat: Bugün her şey garip ve bir o kadar manidar Gelecek kaygısı sardı beni galiba Büyüdükçe anlıyorum san Hayatın yükünü ve dertlerini sırtlıyor insan