ŞARKI SÖZÜ
küçüklüğümde parkta değil koştururduk inşaatta
evde ilaç bekleyen bir anne ve bir baba
ayaklarımız ısınmazdı yürürdük hep betonda
çıldırmamak mümkünmü böyle boktan hayatta
beş kuruşla saatlerce çalısırdık iş başında
bir gün oldu gülmedik , somurtganlık anlımızda
kuralsızdı her bi kişi kimse yoktu zor durumda
bir lokma ekmek için uğraşırdık onla bunla
işte böyle anlat anlat ağla hallerinde idim
taki onla tanışana dek herzamanım böyle gitti
mutlulukta bizde bukadar işte şimdi oda bitti
kaset tekrar başa sardı unutamam hiç bi derdi
zaman geldi geçti bitti işte günlerim
eğer kafam bi milyonsa sorumlusu dünlerim
batağın içine girmişim şimdi gelse neyleyim
kimse anlamaz seni , devam et be görkerim
