Yalnızlık

Geceler hep böyle yalniz mi geçecek Sessiz çiğliklar bilmem ne zaman dinecek Saplanmiş hançeri içimden kim tutup çekecek Kördüğüm kanadim uçamam. Düğümü kim çözecek Karanlik çöküyor penceresiz, dağinik odama Yalnizluk büyüyor belkide artik dönmüyor dünya Yalnizim çok yalnizim Geceler hep böyle yalniz mi geçecek Sessiz çiğliklar bilmem ne zaman dinecek Yikilmaz duvarlar örülü etrafimda nefes alamam Bir aynam bile yok istesemde kendime bakamam Yalnizim çok yalnizim