12-21 (Bölüm 1 Üşümek)

Hatırlıyorum mutlu günleri hayalin karşımda Biz yan yana yürümeyelim diye dar yapılmış kaldırımlar Buz gibiydi ayakları dokundum sızladı avuçlar Hüzün kaplı sokakta yüzüme vuran rüzgarla Ağlıyorum sence bu gurur mu sende bilmiyon Her bi duman peş peşe gelirken çiğerim kuruyodur Ben aşkın değil senin peşindeydim Tam alıştım derken ayrılık ölüm çığlığı gibi geliyodur Kapatın lambaları yıkık artık umutlarım Eski bi şarkı çalar seni bana hatırlatan Hatırla ben bilmem unutmayı ya sonra Resimlerin önümde kor ateşte yakıyorum şuan Dünya bi koğuş ben demir parmaklıkların yetim çoçu Sokaktaki her adımımız beni boğdu Kalbim kapkara artık eski bi kömürlük Dedim ya sensiz hayat fani bi ömürdür