14 Şubat 4 (Ft. Amon & Harun Can)

Zeus Kabadayı: Yürüyorum ben sessiz, içim sessiz Gözü dışarda kadın, çünkü karaktersiz Herkesin yanında oynar öyle sessiz Ondan oraya gider hem de şikayetsiz Yürüne baktığımda sanardım bi tanıdık Kendini kandırırsın ışıklarını kapatıp Güneş doğduğunda rüyalardan uyanıp Gitmek istedim ben arka kapıyı kapatıp (sakin) Sakinlik baki, Aşık olmak istedim ben olm yanlış insan lakin Nedeni belli işte çünkü ruhu hain Hakettiğini verdim ona, küfürlerimi dahi Kimisi derdi aşk, kimisi çevre, kimisi para Herkesin derdi varken bende vardı koca bi yara İçine dök alkolünü temizlesin ciğerini Litrelerce içtim fakat temizlemedi yüreğimi Harun Can: Evet belki yaranamadım Ve kendimi kandırdım Seni buna ortak ettim Çok güzel bir hayaldi Uyanmak istemedim Son bir nefes aldım ve İsminle verdim Amon: Gülmüyorsa kader sana, Gelmiyorsa giden bilki Üzülmene gerek yok Bak gelen zaten gider Benim attığım adım sen, Baktığım her kadın Sebebi sensin bunun kalmadıysa tadım Güneşin doğmuyodur kalbinse yaralı senin Hasretinden bu yana bilki hergünü sayarım Malûbu olucaksın kazandığın savaşı Olsun alıştım ben kaybetmeye kazandığım savaşı Yine de güldüm hep onsuzluğa alışıp Sonsuzluğa giden bi yol sessizliğe karışır Üzülme boşver bize yalnızlık yakışır Sanki ilk defa mı aldatıldın gönlün elbet alışır Gelmiycek yarın seni bıraktıysa yarım Benim kalbimde öldü çoktan gömdüğüm o kadın Yürüdüğün yollarına ömrümü adadım Ve bil ki senin beni sevdiğin kadarım Harun Can: Evet belki yaranamadım Ve kendimi kandırdım Seni buna ortak ettim Çok güzel bir hayaldi Uyanmak istemedim Son bir nefes aldım ve İsminle verdim