Karanfil

Öldüğün günden beri değiştim atamadım hiç bi eşyanı kabul etmek zor bılıomusun kadın Unutamıyorum kahkanı Senın elınde buyudum ben eve her girişimde kokun gelio burnuma aklım erdiğinde seni tanıttılar babanen oğlum koş dediler Gene burda olsanda koşssam ya sana Yüzümü sevip benim annnem desen Oyunlar oynasak beraber bana kızsan bagarsan yınede sevsen Çok erken kaybettim seni be kadın Avuclarımda verdın son nefesını Gözlerime bakışın hala aklımda Kabul edemıyorum terk edişini Dedeme sen öldüğünde taş kalplisin dedik Oda döndü ve sinirli sinirli baktı Ve dediki ben bu günleri görüceğime şu hastane başıma yıkılsaydı altında kalsaydım da bu gunler gormeseydım dedi. Dedem iyi bende iyiyim ama seni çok özlüyoruz Seni seviyorum karanfil…