Rakip

Her bi sendrom sonunda vur yetime Önlerinde kongreler carpilan bu düzene dur desene Cok azi insan kalabilmis kabileler bin yillardir yörüngede Döner basin senin durmaz aklin kayip Parcalari bulcan etcen bütün Yeri gelcek delinecek vücudun belki buna magruz kalcak götün Aslini görünce isin ah bi mermi olsa sözün Bir binanin tepesinden stil serbest düsüs Kaybetmedik degil kaybi görmek iyi Söylenecek her bahane birsey getirmicek geri Dönüsü olmayan bu yollar engebeli kaldirip tüm engelleri Almadan bir damla bile kan lekesi geccek kac nesil Geceleri her sokakta bi ani, her sokak konusur Dili yoktur ama göze gözdür durumu Yasanir tek gösterimlik sonsuz oyun üzerinde Kimine ev olur kimine sahne bazen hastane Cik göster hayat senin Yaptiklarin yapabildigin El sikiyle gerdege girip Görme beni kendine rakip Istanbul, izmir, Köln, Berlin Devam ettim geldim Yürüttüm ben hep tek basima bu yalniz harbi Dört istasyonlu bi hayat ve hayli bitap halim Bakarken arkadasindan suskundu ahali Kazimaktan asindi tirnaklarin Icra edip rapi hakkini ver calis bagirirsam duyarmisin Bana onun iyiligi dokunmasin, Davul olcak derisi Gergin lakin hacmini korusun bozulmasin Cikar kalem ortaya yazar yazi, gelir kayif Akarsuyum yolum belli kistan gecer bulur yazi Suur kayip sazan olmus gurur duyar surat gitse kalir utanci Elllerinde son bulacak insanlarin yarini Bak dünya ya karsitim sonsuz inancim Yanimda kalanlarla baristigim Cok yol gittim disaridaydim bi yerlerde En sonunda zorda olsa buldum ihtiyacim olani