Harabın Öyküsü

Biz istemedik, gece girdi kanımıza Yolumuzu bulamadık, duamız Harab'a Atladık hayali bıraktık damara İndirsek bile hiç düşmedik karanlığa Tutulunca söz koşulacak yollar Kral çıkınca kapanacak yaralar Aşkını adadık günahı dağlar Adını bilenler mevzuyu anlar Safını devirir adaletsiz yazarın Yürekte saklar sabrını Harabın Kalıbının adamı kırıldı kanadı Halimizi bilmezsin kafamız dumanlı Sokağın adamı her zaman bizimsin Düzeni bırak yer altına gelir misin Yüreği kanayanın gözündeki yaşsın Bu sokağın öyküsü, Anlar mısın? Anlamazsın. Yollar yıllar boyunca Acılar ardında lakin Yarınlar uzak acılardan Karanlıktan geriye kalanlardan Ölüm olsa ucunda da hayatta dik oynadık A….di sürekli hiç kimse sormadı Betondan günahlar çamurdan yürekler Zaten hayal olduk Daha da sormayın Gidenin vedası var bunun dahası Sokaklara sıkışan ümitlerimin cakası Makyaj mı gerçek mi fakat kalanı Gelir geçer seni yalan seçer Zaten aldılar bizden hep bizden aldılar Gece oldu çünkü sabahı da çaldılar Yaralar sürekli sende yılmaz saygı yaptı Sabır sabır da sabır mı kaldı bak Yaşamak çetin midir kader mi, seçim mi Gözyaşı derin midir sevinç mi, kin mi Düşün neden bu sert kelamlar Hırsla umut dolu sokaktan elvedalar Yollar yıllar boyunca Acılar ardında lakin Yarınlar uzak acılardan Karanlıktan geriye kalanlardan