Yoruldum

Verse 1 Gördüm yeter yine sonsuz keder Hayatın ilmekleri çözüldükçe oldum beter Yüzümü döndüm yere karanlık oldu siper Hesabı yanlış adalet alemde seyrüsefer Yüreğim eğri otur net konuş yeter ki sen hesaba dahil olma Tutum kavgana sakın zayi olma Zalimin cephesinden bakıp da tahin olma Budur ruha sahip olmak Gelip geçici baharlarda zarif yenilgiler kokladım Garip çelişkiler topladım Dudaklarımda yıkımdan kalma bir kıvılcım Uzaklara daldıkça var oluyor bu sancı Keskin hatalarla parçalandım kaçıncı Yorgunum diyorum duymuyor ki akıncı Medet ki bileklerim taşıyamıyor bu hıncı Savursam olmuyor bile hiç tesiri yok kılıcın Verse 2 Bir adam nasıl boğar çıplak elleriyle tüm imkansızı Hem de karşılamışken bir ton vicdansızı Bir türlü titremeleri durmaz olur yalnızın Herkesin izahı vardır bir yoktur şanssızın El yetişse bilekler kopacak yerinden Uyursa bir gün huzuru emsaldir ceninden Bir ölse belki rahatlar sıyrılıp teninden Kaçıncı çırpınış bu balçık dolu nehirde (YORULDUM) Ardımda yitik mana Bir bedenden ziyade gölgeyim bu diyarlarda Ne kadar zor zanaat gülümsemek bu anlarda Hayatın kurak çölüne göz yaşından bahalar var Susmak erdem olsa konuşmazdı duvarlar Yordu mezalim yapıştı yakama belalar Müthiş yıkımlar altında kaldım esasen Tükendi çarem.... Umudu unuttu semalar