Karanlıkta

Akşam olur karanlıklar çökende Devriyeler adım adım gezende Kar kaplamış solmuş güller görende Sarılıp dallarını öpesim gelir Sanki gökten kar yerine kan yağıyor Kar altında üşümüş bir çocuk ağlıyor Yaşlı gözleriyle bana bakıyor Akan göz yaşını içesim gelir İşte böyle karanlıklar içinde Devriyeler adım adım gezende Yar uykuda ben yine penceremde Doğacak güneşi göresim gelir