Gölgelerin Aydınlığı

Gecenin bu karanlığında Işık yok hiçbir şey yok Hatıralarımdan başka Yolumda rehberim yok Zor geliyor yürümeler Sürünüyor ayaklarım Gölgelerin aydınlığında İlerliyor adım adım Kayıp bir anı kadar yalnızım Geçmişe ne kadar muhtacım En az onun kadar cansızım Belki de bir gölgeyim Karanlık çöker zamanla İçimdeki aydınlığa Savaşırken karanlıkta Gölge de ben aydınlık da Zamanda ben bir yabancı Aradığını bulamayan El vermiyor hiçbir hancı Kaybolmuş bu yolcuya Soluk yüzler loş simalar Kaybetmişler aydınlığı Her bir yüzde boş ima var Bir bak, herkesin yüzü aynı