Hücrem

Karanlık zulüm yatar bağrında. Korkuyorsun hücrem bu düzen gibi Asırların izi taşında durur Eskimişsin hücrem bu düzen gibi Tırnakla oyulan sözler taşında Çakan şimşekleri gördüm düşümde Parlıyordu karanlığın başında Sen zulümsün hücrem bu düzen gibi İki metre boyun, bir metre enin Eksik olmaz yaşın, yeşermiş nemin İğrenç geldi bana senin her günün Sen iğrençsin hücrem bu düzen gibi Sen insan kafesi, topraksız kabir Benim azmim inan, seni çürütür Bir gün devran döner bir akım gelir Yıkılırsın hücrem bu düzen gibi