Sus Ağlama Benim Divane Gönlüm

Sus ağlama benim divane gönlüm N'olur bir de sen gül ellere karşı Gam çekmek için mi geldim cihana Bülbül gibi küstüm güllere karşı Uçtu gönül kuşu hala dönmedi Akar gözyaşlarım bir dem silmedi Bir dost buldum o da halden bilmedi Yalnız kaldım adu dillere karşı Yok vefasızlıkta dostun emsali Riya dolu imiş o gül cemali Dalından ayrılmış yaprak misali Savrulur Atıcı yellere karşı