Heyamola

Heya Heya Heyamola Heyamola Hey Heya Heya Heyamola Heyamola Hey Öylesine Cömert Ki Denizlerin Sultanı Sanki Ziyafet Sunar Coşkulu ınsanlara Başdöndürücü Bir Haz Duyar Mavi Yolcular Arşipel Yatağında Ve Kuytu Koylarında. Gel, Gel... Gel, Gel... Aşklar Yüceleşir, Dostluklar Kenetlenir Doğaya Döner ınsan şu Mavi Yolda. Doruklardan Ağaçlar Sel Gibi Akar Suya Denize Selam Durur Çamlar O Yamaçlarda. Parıltılar Ok Gibi Delerken Karanlığı Gökten Denize Düşer Yıldızlar Gece Koyda. Bazen Çivit Renginde Masmavi Yanar Deniz Bazen Zümrüt Yeşili Büklerin ıçindeyiz. Ormanlar Gölge Gölge Mavi Yolun Üstünde şenlenir Yüreğimiz Anlatılmaz Zevkteyiz.