İnsan Hayal Ettiği Müddetçe Yaşar

Bu ne bir dev nede peri masalı Yaşanmış bir hayat hikayesir Harcanmış tükenmiş paramparça bir Yaşantının acı hikayesidir Geriye bir dön bak Toz pembe yıllar Rengarek çiçekler ılık anılar Çılgınca hislerle yaşanmış aşklar Hani ya etrafındaki o dostlar Fakat üzülme hiç ve hiç sakın Yaşadığına herkezin kaderidir Bu mahsus değildir sana İnsanlar içindir düşmek ve kalkmak Düştüğünde ise hiç bir dost bulmamak Sende farkında değildin Eller üstünde yaşarken eskiden Seni taşıyan o eller düştüğünde Oldular birer diken Dünyanın nizamı bu böyle gider Bütün mutluluklar gün gelir biter Sende bunu bilki üzülme çocuğum Hayat yaşanmaya değer ve mahküm Acı tatlı günler biter Yanlız biter hayaller Hayal en sağdık dostundur Onsuz hiç geçmez günler Beşikden başlayıpta toprağa kadar İnsan hayal ettiği müddetce yaşar.