Dostun Muhabbeti Cana Gelince

Aşık olan aşk libasın kuşanır Dostun muhabbeti cana gelince Mümin olan yeryüzüne döşenir Zenbur olup bahri kana gelince Gel ey deli gönül eyleme efkar Her şeye üzülmek ömüre zarar Bunda belli olur yar ile ağyar Dökülüpte iş bu ana gelince Gönül gel gezelim biçare naçar Hak kuluna elbet bir kapı açar Kimisi bend olur kimisi kaçar Hüseyn gibi can kurbana gelince Bulduk hak cevherin öz kanımızdan Kesmeyiz zikrini dillerimizden Bir himmet diledik bağbanımızdan Bülbül olup gülistana gelince Dembe dem süzüldüm sulbü pederde Hak çaldı kalemi rahmi maderde İriza gösterdik her bir kaderde O cihandan bu cihana gelince Coştu gönül dost cemalin özledim Avcı olup izlerini izledim Suretimi cahillerden gizledim Var mekandan La Mekana gelince Yandı ciğerciğim pare paredir Yüreğimde olan derttir yaredir Rakip münkürlerin yüzü karedir Mahşer günü o divana gelince Ağladı dideler kan ile yaştan Bende çok dert çektim yar için baştan Tayladım yükümü türlü kumaştan Katar düzüp bezistana gelince Aşık olan destin Pire yetirir Bağban olan taze gonca bitirir Daimi mest olur aklın yitirir Karşıma dilberi rana gelince