Mükremin (Koltuğunda Şarap)

Koltuğunda şarap elinde kalem Koşarak derdini yazdı yıkıldı Son çamın dibinde yaptı bir alem Son yudumdu çekti sızdı yıkıldı Vay haline ahvaline Kül başına göz yaşına Mükremin Bir mayısta sol elini kaldırdı Derman diye boş meydana saldırdı Kursağını joplarınan doldurdu Bekçiye polise kızdı yıkıldı Koş boşuna göz yaşına Taş başına peşpeşine Mükremin Der Mahzuni söylemiştim bin kere Yıllar yılı kan akıyor bu dere Karanlıkta götürdüler bir yere Kendi mezarını kazdı yıkıldı Vay haline ahvaline Göz yaşına taş başına Mükremin