Çalar (Çokça Sabriyledim)

Çokça sabriyledim tükenmez hicranım Gönül minnet pazarından gam çalar Yüklettim dert yükü çekmiyor kervan Dellal gibi nida eder ün çalar Davet olsam dost köyünde okunsam Yavru şahinimi kolda götürsem Köme kazıp yol üstüne otursam Beni görse çıkar yoldan yan çalar Ak göğsünün üstü kurulu yayla Seni seven yiğit çekmesin gayla Sanma ki güzelin cümlesi böyle Bakışı işmardır gözü ben çalar Mevlam aşka düşürmesin her kulun Gam hicran içinde süremez yolun Kuzusun bağrına basmış bir gelin Tan yüzüne makam ile nen çalar Yavru bazım konmuş kolun üstüne Dökmüş saçlarını belin üstüne Köme kazdım yattım yoluh üstüne Güzel turnam hiyle sezmiş yan çalar Yürü güzel yürü yüze durucu Ciğerimde gizli aşkın kalıcı Azrail misali camlar alıcı Pençe vurup can evinden can çalar Salınıp sevdiğim karşımdan geçer Bana nisbet için göğsünü açar Fitil yetmez yaralarım kan saçar Tabib gelmiş üzerine em çalar Said der ki ben de hicrana erdim Bir değil beş değil çok benim derdim Giyinip kuşandı sevdiğim yarim Benim yarim can evimden can çalar