Bir Kerem Misali

Bir kerem misali aslıhan deyi Düştü ateşlere yandı bu gönül Emrahın emsali selvihan değil Sadık yarmış gibi sandı bu gönül Dolanıp yoruldu gurbet elleri Mekan tuttu ıssız ıssız belleri Mecnun gibi gezdi uçsuz çölleri Gene leylasına döndü bu gönül Şirinsin ferhata dağlar deldiren Yusufu zelhaya köle bildiren Bir gün ağlatıp da bir gün güldüren Şirin dillerine kandı bu gönül İçti aşır aşkın şarabın içti Düştü sevdalara serinden geçti