Karanfil

Ah benim örselenmiş incinmiş karanfilim Bir sessiz çığlık gibi Kırmızı masum narin Bu ürkek bu al duruş Söyle neden bu vazgeçiş Ne oldu ümitlerine Bu ne keder bu ne iç çekiş Sanki özgürlük kadar güzelsin Sevgi kadar özgür O güzel başını uzat göklere Gül güneşlere gül Kırılma, küsme sen yine bir şiir yaz Çok değil inan az kaldı az Bu kadar erken susma biraz bekle Ağlama, ağlama gül biraz