Hayat

Bir kağıt bir kalem hayatımı anlatmam için yeterli bi sebep . Buna hayat demem için ise bin dereden bin şahit toplamam gerek . Kana bulandı gözlerim es geçetim acı gerçekleri . Yalandanda olsa güldüm gülmem gerekirdi . Onca Allahsız arasında zamanda kayboldum . Yolumu aradım ve buldum . Rap için koşturdum . Fikrim önemsenmedi bıktım ama yılmadım ! İmkanım olmasada yazdım durdum . Yerim yok olurmu yurdum? Bak hala burdayım yazıyorum ellerim yoruldu . Susmak göz yummak olmaz başlamışken sulamaya solar mı güller solmaz . Gururumla dalga geçmeleri beni bozmaz . Laf kalabalığı yaparlar . Taşlarlar bi bok bilmeden hakkımda buda bana koymaz . Bilin istedim gerçekleri yazmak için izin istedim . Aile sıkıntısına değinmiycem mezun oldum o okuldan . Bir kadın kokusuna dokunmadan anlatmak isterdim herşeyi . Anlatmak için gerçeği zaman gerekli bozuldu merceğim . Bilmem hangi bilmecedeyim . Dünde kalmış umutları olan insanları seveceğim . Göreceğim varsa cenneti cehennemin için dua edeceğim . Bedduam kendime bilmiyorlar . Söz geçiremedim kendime bilmiyorlar . Ölümü yakıştırdım kendime bilmiyorlar . Sadakati beceremedim gördüler ölmedim gömdüler . Gururum kalmadı gördüler haketmedim sövdüler . Sevdiklerim yanımdan kuş olup göçtüler . Kanatlarına sığındığım melekler şeytana dönüştüler . Hayata tebessümü bana çok gördüler . Ölüm için ağ ördüler kemiklerimi ayrıştırıp ateşe döktüler . Bıraktım gerçeklerden bahsetmeyi sevdiler beni kral ilan ettiler . Yalanlarla yaşayıp yaşlanmayı ilah ettiler . Dünyevi hayata taptık kitaplarda cenneti yalan ettiler . Hakkın yolunda gittik dostlar cehennemi ev ettiler . Yalan yaşayanlar bizi kendilerine kardeş ettiler . Sonra önümden çekildiler birer birer . Boka battık kirlendin dediler ve gittiler . Böyle işte yaşananlara kör kılıf eyleyip yalnızlığa terk ettiler . İnancımı yitirdim şimdi kör kuyularda Yusuf oldum . Bu kadar yeter be dostlarım karanlıkta kayboldum hapsoldum toprak altında yoruldum ve mahvoldum . Şimdi gidiyorum kimsesizler diyarına Hakkın divanına .