Tesadüfen

Ne zordur geçmişin yaraları kanarken Bir boşlukta kaybolursun bazen Umutla bir dala tutununca insan Doğar güneş tamda bitti derken Rüzgara bırakmıştım kendimi kurumuş yaprak gibi Kalbimi aşka kapatmıştım, sürüklenip gidiyorken Kader mi bulmak seni Belki de kalan ömrüm sevgisiz olacaktı Karşıma çıkmasaydın tesadüfen Kalbimi çocuk gibi avutup duracaktım Karşıma çıkmasaydın tesadüfen Gözlerime bakmasaydın tesadüfen