Dönmüşdü (Aranların Vesf-i Halın)

Aranların vesf-i halın söyleyim Süsen sünbül ireyhana dönmüşdü Gızılgül açılıb bülbüller ötür Çayır çemen gülüstana dönmüşdü Ele ki yaz getdi çevrildi yaya Gün buluddan çıhdı döndü yaloya Beyler su vermedi Torpaggalaya Daş ağaclar ol nirana dönmüşdü Musurman dost deyir haydi aşina Heç bir kimse bahmır öz gardaşına Deste deste yığılardır başına Bir yohsul biçini hana dönmüşdü Ağasına gan uddurur ireşber Yalvarmagdan yeri yohdu bir teher Arpanın gılçığı misal-i şeşber Her bir sünbül bir ilana dönmüşdü Ne cefalı bir ağaya vezirdi Mene yazdan deyib fehlen hazırdı Men gelende atın terkin ezirdi Yollar tamam toz dumana dönmüşdü Erşe dayag oldu Hüseyn'in sesi Garalardan gelir dad-i iresi Köyşenin bürküsü günün istisi Gölmelerin suyu gana dönmüşdü