Sararmış Fotoğraflar

Bu sensiz ilk baharım, bıraktığın kadarım Ne azaldım yokluğunda, ne bir zerre çoğaldım Kapı dışarı çıkmadım, mektupları açmadım Darıldım ben hayata Kapattım perdeleri yaşadım hep eskileri Belki yüz belki bin defa Tek tesellim oldular sararmış fotoğraflar Onlarda ağlamaklı benim gibi yasındalar