Gönül Yareler İçinde

Asılı kaldım bir ipin ucunda Gerildim durdum ben yokluğunda Bir avuntu aradım durdum Gecenin kör boşluğunda Yüreğim daldan düşen bir yaprak Gözlerim gökten kopan bir yıldız Beklemek diyorsun sevgilim Söyle nereye kadar Gönül yareler içinde Yürüyor hüzünler şehrine Gönül uslansa bir çare Ama koşuyor hasretler peşinde Yüzüm ellerim siliniyor aşkım Sabrım tükeniyor Ben diye bir şey sen diye sevda Canım kalmıyor