Merhametsiz Bir Ocağın İçinde

Merhametsiz bir ocağın içinde Kül oldum ben yana yana bilen yok Yolu uzun yükü çok kervan gibi Yoruldum ben kona kona bilen yok Yağmurum yağmadı kuruyan ota Ağzım hasret kaldı ekmeğe ete Haksızlığa doğru yürüyen ata Bezmişim ben bine bine bilen yok Arılarım isyan etti balıma Dinmeyen bir ağrı girdi belime Çok bayramlar geldi geçti elime Süremedim ben kına kına bilen yok Dağların başını azıksız aştım Düşmanıma doğru dost diye koştum Bir bulanık suyun içine düştüm Kirlendim ben yuna yuna bilen yok Torun oldum bulamadım bir ebe Ben üşürken yanmaz oldu bu soba Yavan sunağımı içi boş kaba Usandım ben bana bana bilen yok Evimin içine soktum hayını Toklar yedi açlarımın payını Kendi pınarımın soğuk suyunu İçemedim kana kana bilen yok Yağı tuzu bulunmayan aş oldum Ben kendi başıma yağdım kış oldum Boşa dönen değirmene taş oldum Aşındım ben döne döne bilen yok Yolcuyum yürürken dağ olur düzler Kar yağdı kayboldu güttüğüm izler Gözlerim ekmeğin yolunu gözler Lokmam bitti yene yene bilen yok Barışmayı bilmez bahtına küsen Tez yorulur deli yel gibi esen Kötü günlerimde bağrına basan Göremedim ana ana bilen yok Tutup atamadım yakamdan biti Kuzuma yetmedi yaylamın otu Akşamı sabahı gecesi kötü Düşmüşüm ben güne güne bilen yok Hamdinin yapına az düştü ömür Yolumun üstüne oturdu çamur Tandır söndü teknem bekliyor hamur Hasretim una una bilen yok