| بدون شك او پديده اي درتاريخ موسيقي ايران است،ترانه هاي داريوش از خواسته ها و افكار مردم ايـران در سـه دهه اخـير متـاثر گشته.داريوش افسـانه است.اويكي از هزاران خواننده ايست كه در دوران معاصر چون ستاره ميدرخشد.ترانه هاي او در ارتباطي نزديـك بـا رنج و خوشـي زندگي متداول ايرانيـان است،مردماني سختي كشيده و دوستدار آزادي.او با بياني ژرف و بدور از اغراق به بيان احساسات ايرانيان مي پردازد .موسيقي او همانند شعراش داراي نظم است،احساسات ژرف و عميق،از اينرو ترانه هاي داريوش درقلب مردم جاي دارد.
داريوش اقبالي در ۵١ بهمن سال ٩٢٣١ خورشـيدي )۴ فبرايـر ١۵٩١ (درتهـران بـدنيا آمـد .اوسـالهاي اوليـه عمـر خـود را در ميانـه،كرج و كردسـتان سـپري كرد.استعداد خدادادي او در ٩ سالگي و در زماني كه براي اولين بار برروي صحنه سن مدرسه قرار گرفت آشكار شد و در ٠٢ سالگي توسـط حسـن خياط باشي از تلوزيون ايران به مردم معرفي شد و با ترانه افسانه و جاويد"بمن نگو دوست دارم"درقلب مردم جاي گرفـت.اوبـا پيـدايش عصـر بي همتاي سـبك نوين موسيقي ايران همدوره بود.
داريوش هرگـز بـا عقايـد تحميلـي بـه اجتمـاع خود سـازگار نبود،ترانـه هـاي او حاصــل اشعار و موسـيقي انسـانهايي وارسـته چـون شاملو،نادرپور،جنتي عطايي،قنبري وبيات است.اين مو |
