Sözlerimdeki İlham Perisi

hemen şimdi söylemem gerek zamanıda geldi baştan bir yere not etmem gerekliydi belki sanırım öyle yapsam tasarlasam daha iyiydi bazen düşüncelerim bana sadık değil sanki düşünceme söz geçiremediğim olaylar derin duygularım yeri geldiğinde bedenimde rehin hapsediyorum onları aslında budur eziyetim gelemiyorumda sonrasında bir türlü kendime sözlerimdeki ilham perisi arada bir uğramaz elimdeki kağıt ve kalemde bazen beni sormaz dilimdeki sözler işte öyle anlarda hiç çıkmadı bu yüzden odamın içinde sözler yankılanmadı böyle zamanlarda vücudum kasvet dolu olur sonrada birden nevrim döner sınırda durur istemesemde ilham perim acımasızca vurulur bundan sonrasındaysa yüreğim fazla pusludur hayatlar çok farklıdır ama hepsi yargılanır içlerinden bazıları herkesi daima şaşırtır benim hayatımda bir bakımdan öyle sayılır düşüncelerimde boğulsam ilham perim kurtarır kalbim depresyonda sözlerim boğazda düğüm aheste aheste ilerliyodu kalp atışlarım halsiz yok bir yardım eden ilham perim bile ilgisiz çok yakınlardaki her yer karanlık ve sessiz yalnızlığım zirveye ulaştı bellidir bu sayede seneler bile geçmeyecek gibi gelir hislerimde üzüldüm çok fazlaca aydınlıklarda engebede benim mekanım olmuş karanlık ve izbe yerler akşam sessizliğine çok alıştım hep böyle zaten tüm hayaller akşam karanlığında hep beraber böyle oldukça renksiz hayata gelirdi renkler etrafım birazcıkta olsa neşelenebilirdi hemen anladım ki bu ortamda düşüncelerim emrimde sözlerim ilham perimle birlikte dans etmekte bu halde her şey daha güzel bilincim yerinde ruh halim kasvetten arınmış söz verdi kendine hayatlar çok farklıdır ama hepsi yargılanır içlerinden bazıları herkesi daima şaşırtır benim hayatımda bir bakımdan öyle sayılır düşüncelerimde boğulsam ilham perim kurtarır..