Yokluğun

adeta isyanlardayım ve yokluğun bana ölüm bir film gibi sanki acı çekiyorum her bölüm bu film aksiyondanda geçilmezdi her gün herkes karşıma dikildi yetmedi yine bu zulüm bugünüm yara bere içinde yani her nefeste neler atlatmaya çalışmadım ki ben gecelerce ve neler anlatmaya çalışmadım sana dizelerde hepsi yerine ulaşsın diye koştum senelerce içgüdüm desede böyle gitmez olmaz saçmalama ben sonunu bile bile yine de koşturdum sana biteceğini bilsemde yaşamak istedim bunları seninle yaşayabileceğim o en güzel duyguları vurguları yaptım en mühim noktalarda şiirde yazabileceğim en güzel şekildede yazdım işte sana böyle ifade edebildim en iyi kendimi başkalarına kulak asmadım çünkü gereksizlerdi yokluğun yaşatıyor yazdırıyor bana bunları hepsi tamamıyla gerçektir sözlerim yankılanır yokluğunla imtihan edildim bu bi hüsran keşke beni öylece yoksaymasaydın dünyandan aramıza girmek istediler ama başaramadılar dinlememe bile gerek yoktu çünkü yalandılar en işlek caddedeki boş kalabalıklardandılar yani onlarla uğraşmak boş işler arasındaydı arasındayım ölümle yaşamın ikiside somuttur dayanmaya çalıştım yitirmedim ki umudumu olmayışın beni kararsızlığa sürükledi doğrudur benim en önemli sorunumsa o kendini biliyodur silemiyodur yaşananları yer açamıyodur yüreğinde ben yer kapladım birazcıkta olsa derinlerinde hissediyorum öyle altıncı hissimde başrolde seni bu adam bıkmadan umutluca beklemekte teklemezde bunları söylerken bu kalbim konuya hakimim sen olunca benim her şeyim izmir senle güzel nacizane düşüncelerin eseri uçurumlar olmasın aramızda sen ol benimle