Nasılsa

Oturuyo odasında, yıkık dökük Penceresi yok, sırtı kapıya dönük Başı öne eğik, dudağı bükük Kaç gündür uykusuz, yorgun, gözleri çökük Korkuyo artık geçen her dakikadan Kabusu şimdi yalnız boşa geçen zaman Elini neye atsa hep geç kalan Oysa çok genç daha, uyansa derin uykudan Düşünüyo ne zaman kendine kalsa Hiç oluru var mıydı onlar gibi olsa Belki bi an için durup, yukarı baksa Boşverirdi hepsini, farketmezdi nasılsa Oturuyo odasında