#24

Küçükken ne güzeldi, kaygılar o güne özeldi En büyük derdim, kumdan kalemdi Paramız yoktu, annem benden gizlerdi Koşturup dururdum, sürekli düşerdim Sorun yoktu, kanayan dizlerdi Üç kardeşimle tüm dünyam bizlerdik Altıncı kattan dünyamızı izlerdik Şimdi #24'üm, karanlık tek gördüğüm Yarınım muallak, geleceğim kördüğüm Büyümem lazım da bilemem nasıl Tek bildiğim içimdeki çocuğu gömdüğüm Dönemem davamdan, çekilin yolumdan! Önümde siz değil, tanrılar duramaz! Bir kağıt, bir kalem; anlatsam derdimi Haykırsam evrene! Kimseler anlamaz ki… Kimseler anlamaz, kimseler anlamaz ki… Kimseler anlamaz, kimseler anlamaz! Kimseler anlamaz ki! Kimseler anlamaz Kimseler anlamaz ki! Kimseler anlamaz ki… Uyutun beni. Unutun beni Yarınım yok, avutun beni İnancım yok, ümidim yok Mecalim yok, hoşgörün beni Şimdi #24'üm, karanlık tek gördüğüm Yarınım muallak, geleceğim kördüğüm Büyümem lazım da bilemem nasıl Tek bildiğim içimdeki çocuğu gömdüğüm Dönemem davamdan, çekilin yolumdan! Önümde siz değil, tanrılar duramaz! Bir kağıt, bir kalem; anlatsam derdimi Haykırsam evrene! Kimseler anlamaz ki… Kimseler anlamaz, kimseler anlamaz ki… Kimseler anlamaz, kimseler anlamaz! Kimseler anlamaz ki! Kimseler anlamaz Kimseler anlamaz ki! Kimseler anlamaz ki…