Duffy Gözündeki Semazen

Gözünde biriken semazenleri topladım Kalbimin kapakçıklarından içeri boşalttım Dolaştım, ayaklarının bastığı her ili Hiçbiri geri vermedi (seni) bekledim koşmanı Cenettin terasından izlerim seni burada Daraldıysam eminim öbür taraf serin Tenimi yakıp durur elinin sıcaklığı Gülerken çenende çıkan gamzelerin benim ! Derin derin yakıyor, ateş başımı Kabuslar görüyorum yastığa koyunca başımı Aşını, ekmeğini, istemiyormuş Sorduğumda Sen cevabı verdi kalbim şaşırıp Yazıyorum yer yüzünün en üst katından Hatırlamak istemiyorum dün geceyi yarında Bu günü yarınla, yaşamamak için Uzanıp içitim, bir demet ter yanağından Kafamı kaşıyıp, yollara divane oldum Ardıma hiç bakmadım, sularında boğuldum Çırpınarak yüzeye çıkmaya çalıştıkça Kemire durdu kanatlarımı bir pirana ordu. Ne oldu ? şimdi nasıl uçayım göklerde ? Kanatlarım kırıldı, susadım bıraktığın çölde Beklesem aynı yerde bulurmusun beni ? Ele geçirmeden töre, oldum dualarıma köle Gözlerinin parlaklığı yakamozu aydınlatır Nerede göremiyorum bak gözüme saygımdandır Senin gidişini temenni öğretmemem Aydınlığa koşmasın beklemeyi öğrensin sancılarım ! Seni soran herkese bitti demeye korkar oldum Akşam oldu, uyuymamak için kendimi kahveye boğdum Bu masalın başrolü ikimizdik şimdi yaşlanır oldum Her gece anne bir çift kara göze şarkılar yazar oğlun Paranoya sandılar beni sürekli seni yazdıkça Var olduğundan inanmayıp diyorlar kendini kandırma seni bulmuşken yalancı olmak istemiyorum Gelde görsünler ne kadar büyüdüğünü seni andıkça