Belki

Belki bir parça ömür bulunur bir yerde, Belki içine biraz hayat konulur. Belki ölmeden insan olunur yine, Belki biraz da hava solunur. Belki bir gün Ağaçlar kök salınca, hepsi göğsüme batınca Tek odalı kağıttan şatomda Uyanırım belki. Yalnızken kırık yatağımda, alışırım zamanla. Bu kadarı var bana hayatta, Yetinirim belki. Belki bir parça akıl bulunur bir yerde, Belki içine biraz zeka konulur. Belki bir gün Agaçlar sararınca, rüzgar göğsüme dokununca Camdan dışarı bakınca Anlarım belki. Yatagımı onarınca, dayanamam yalnızlığa Daha fazlası var hayatta, İsterim belki.