Hüzün Mevsimi

Yelken olup avunamam kıyında Sen öğrettin derinlerde sevmeyi Bir sonbahar savursa da rüzgarda Kabullenmem yaprak gibi düşmeyi Öyle büyük öyle derin Kalbimdeki sıcak yerin Küçücük serçe yüreğin Aynı yere konamaz mı Aşk bi liman ben bi gemi Yeter artık yak feneri Gözlerin ilk günkü gibi Ah yeniden bakamaz mı Kaç sene geçti yok yere aradan Gurur muydu neydi bizi ayıran Anlamı yok sildim bir bir hepsini Dön artık ve bitsin hüzün mevsimi Dört duvar üstüme gelir her gece Ben varım ve bir ben daha sadece Yetmedi mi aldım bütün dersimi Dön artık ve bitsin hüzün mevsimi