Kadıköy

Bir akşam masası, iki kişiyiz, sen ve ben Gidiyorsun hiçbir şey söylemeden, birden Kadıköy'de bir yağmurlu bahçeden Yıllar külleniyor, izi kalıyor aşkın Yüreğim kurtulsada yangından, alevden [Nakarat] Yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım Geçmem bir daha Kadıköy'den x 2 Sen uzaklarda ülkem, ben gurbetde bir göçmen Zamanı durdurabilsem, ne ben kalsam ne sen gitsen [Nakarat] Ey akşam vapuru, sana mı kalır dünya? Ben o yağmurlu iskeleye inmem, inmem [Nakarat] Sen uzaklarda ülkem, ben gurbetde bir göçmen Zamanı durdurabilsem, ne ben kalsam ne sen gitsen [Nakarat] Geçmem bir daha Kadıköy'den