Karaya Vuran Gemiler

Üstüme yıkıldı, dağ gibi bir hasret Yaraları sarmaya, alışıp unutmaya Koca bir hayat lazım, yıllar yetmez Senin uzağında, hayat çok hüzünlü Şimdi kime yar diye sarılıyor ellerin Gitsen bile gözlerin benden gitmez Resimlerde hep o güzel yüzün Yüreğimde hep ağlayan bir hüzün Karaya vuran gemiler gibiİiçimdeki kalp yaralı bereli Hançerli şu gönlüm sevdanla kanarken Unutmak ne mümkün severken Hayatla barışmak, bir yerden tutunmak Herşeyde sen varken kolay mı ah unutmak