Abbas

Abbas Abbas Sıkıldım aynı odadan aynı takıntıdan Yoruldum kendimle uğraşmaktan Uyudum günlerce ne geçti elime Daha fazla duramadım geride Kanmadım kendime, karşıya geçtim Dolandım şehrin ağır barlarında İçimden geçen aslında bu değildi Gene de uzatmadan konuştuğum insanlar var Çık o kutunun içinden abbas, çık o kutunun içinden Sırtımı dayadım en yosunlu ağaca Dokundum toprağa, ateşe, havaya, suya Rüzgar girdi aklıma, güneş yaktı ensemi Denizin kiri kurudu saçlarımda Çık o kutunun içinden abbas, çık o kutunun içinden