Aşkın Son Demi

Yoktu kurtulası kendinden vazgeçenin, Düşününce uzak bi' nefes çekenin. Gün devrilmekte, mevsim ayrılık makamı. Hani nerde? Şimdi seçilmiyor şehir. Yükü aldım, batarım derin. Kapat perdeleri o kadar yorgunum ki.. Bu bir matem, karanlığın kalbi. Yıldızlar basıyor içimi..! Yok! Dokunma, hiçbir şey yapamazsın, Son demidir bu aşkın, nefes bile alamazsın. Yok! Dokunma hiçbir şey yapamazsın, Son demidir bu aşkın, nefes bile alamazsın. Gözyaşlarımızın izi duruyor caddelerde, Kaybolursak evin yolunu bulalım diye. Yıldızlar basıyor içimi..! Yok! Dokunma hiçbir şey yapamazsın, Son demidir bu aşkın, nefes bile alamazsın. Yok! Dokunma hiçbir şey yapamazsın, Son demidir bu aşkın, nefes bile alamazsın...