Serseri Kalp

affet lütfen beni fazla kalamadım yordum düşlerini yoktu beyaz atım istersen gül şimdi bir gün anlarsın ben rüya görmeyi çocukken bıraktım mutlu bitmez hiçbir masal tarih yazar da yazar anlatmasın bana kimse sonbahar her yazın sonunda var güneş bile kar toplar hoşçakal gördün mü bak çabuk pes etti aşk yakar bizi kaç en iyisi yorgun bu serseri kalp durmuş gibi vur acır gibi çok zaman geçti yokki geleni gideni yalnız öleceksin kalpsizsin dedi kalbim ne yapsın? rüzgar hep tersten esti