Bulutların Gözyaşı

sonbahar geldiginde yagmurla beraber yapraklar dökülür dallardan teker teker yagmur damlaları düşer üstüme birer birer, yukarıya baktıgımda bulutların agladıgını yere baktıgımda yerleri ıslattıgını görürüm, kim üzdü sizleri diye sorarım bulutlara cevap vermezler başlarlar ağlamaya, bir çocuk gibi bazen benzetirim kendimi bulutlara ağlarım derdim oldugunda yeniden dogarım kendim oldugumda kendimi buldugumda yine de üzüldügümde kendimi tutamam başlarım ağlamaya bir çocuk gibi o nedenle benzetiyorum bulutlara kendimi, onların yerine koyuyorum ve onları anlıyorum.