Partizan

tek insan nedir ki? sadece bir damla... uçsuz bucaksız gökyüzünün boşluğuna savrulmuş bir yağmur damlacığı tek insan neye yarar azgınca uğuldayan fırtınalar altında dayanınca bağrına kanlı elleri yeryüzünün? tek insan ne yapabilir sinip gizlenmekten başka? yaşayan en yüce güç, en aşılmaz barikat halkın örgütüdür tıpkı bir okyanus gibi; kurumayan örs gibi, çekiç gibi; şekil veren demire kabaran dalgalarla karşılayan; uğuldayan rüzgarı halkın örgütüdür gücü güce ulanır, yükselir derinleşir, arınır, dayanıklanır denizde bir damla olunca insan al ve savur benim de yüreğimi ufkuna kat, ateşlendir, şekil ver bakışlarıma beni yalçın güzelliklerle kuşandır sarsılmaz yiğitliklerle donat sevgimi yenilmez, evincimi ulaşılmaz kıl düşmana öfkemi bile, gürleştir bilgimi rüzgarınla aydınlat örgütüm al beni halkımla yeniden yarat kıtlıkta ve soğuklarda şehirde tarlalarda lenin'in işaretiyle ayaklandı partizan beyazların elinde kalan son kıyıya varmak için dağlardan ve ovalardan ilerledi partizan kan ve can bedeli bu zafer dokuzyüzonyedilerde karlarda ve fırtınada sovyeti kurtardılar beyaz ordu'yu yenerek ezerek atamanları bitirdiler bu savaşı denizin kıyısında şiir: nihat behram söz: t. atourov müzik: s. alimov