Tut Ki Çıldırdım

Usulca ruhuna binipte gittin terk eden olmayı sen bilerek seçtin yalnızlık koynuma düştü her gece masaldı uyuttun ya da ben kandım sakindi sularım sessiz ağlardım fırtınayı bu boranı sen içime attın tutki çıldırdım tutki ölüyorum giderken bile senden sana dönüyorum inanmak uzakta ıssız bir şehir üstümüzden uçardı hep yemin kuşları haliçte mahsun bir geminin hüznü anlardı belki bizi birgün kim bilir tutki çıldırdım tutki ölüyorum giderken bile senden sana dönüyorum