Işıkları Söndürseler Bile

Halim ortada yine ellerimde kan Hiç derinlere inen kalmadı yaram Ben ki kalbine gömüp içerde ağlayan Şimdi aksine çıkıp zincirlerini kıran Sözüme güven dönmem ben kahpelik etmem Bu yola bir baş koydum seni kimseye yedirmem İçini rahat tut, başını hep dik tut Sabret bu duvarları bir gün yine yıkacağız elbet Ben senden vazgeçmem Işıkları söndürseler bile korkuma yenilmem Ellerim kollarım tutmasın isterse Ben sensiz pes etmem Bir akıl versen bana kurtulsa şu beden Bir isim bulsan bana duyanı ürküten Bir yol açsan ufukta yollara düşsem Yeter ki inan bana başka bir şey istemem