İstanbul

düşlerin paramparça burda rüyalar şehrinde başın önde yürüyorsun ama bir parça altın yok yerde kim bilir nereden geldin ne fark eder dönmeyeceksin yemin etmişsin bir kere ömür boyu sürüneceksin istanbul kazan sen kepçe bulamazsın aradığını suç sende değil sadece istanbul ağlatır tüm yalnızları burası çok kalabalık bir şehir yalnızlık daha çok koyar insanları seyretmek ruhunu siyaha boyar kim bilir bir adın var mı ne fark eder kimse çağırmaz kalbini söküp fırlatsan hiç kimse dönüp bakmaz istanbul kazan sen kepçe bulamazsın aradığını suç sende değil sadece istanbul ağlatır tüm yalnızları istanbul uzak göklere yıldızlar görünmüyor dertlerin paylaşılmaz ki hiç biri bölünmüyor kim bilir neden gelmiştin ne fark eder şimdi burdasın anladım seni kardeşim sen yolun başındasın istanbul kazan sen kepçe bulamazsın aradığını suç sende değil sadece istanbul ağlatır tüm yalnızları