Gökyüzüne İsmini Vermişler

Neyleyim sen yoksan eger dunyanin servetini Neyleyim sen yoksan eger ahiretin cennetini Neyleyim sen yoksan eger sahilleri kirlari Neyleyim sen yoksan eger yazi kisi bahari Yuregimden gozlerime gozlerimden sozlerime yalnizlik akiyor yine Gozlerim aciyor yuregimden birine Bakiyor sanki seni dusundukce Soylesene kaybolmam mi gerek senelerce Agladim ben sensizlige bagladim yalnizligimi Benligime caresiz meydan okurken bile Ozlerim senin guzel bakisini yine Gizlice dusunurum seni Seni yanimda bulur yanimda kaybederim Sevgilim ocaginda birgun ben erir giderim Goz acip kapamadan gecsede bu seneler Bir uzar bir kisalir ansizin sana olan mesafeler Gecer gider zaman unutulurum ruhumla dokunursam golgene Anlamsiz bir dokunusla yurekten Inan bende vurulurum Kurulurum istemedgim bir dunyada Bulunurum senin olmadigin bir yolda Uzun uzun dusunurum seni sende beni anla Bakma bana kana kana gokyuzune ismini vermisler diye Sevmedim ben seni oylesine Gulup gecmesin diye yazdim bak sana bu sozleri O guzel gozlerin beni birgun istermi Yoksa burda baslamadan biter mi Neyleyim sen yoksan eger dunyanin servetini Neyleyim sen yoksan eger ahiretin cennetini Neyleyim sen yoksan eger sahilleri kirlari Neyleyim sen yoksan eger yazi kisi bahari